श्री सुंकाई मंदिर कलशारोहण सोहळा

 श्री सुंकाई मंदिर कलशारोहण सोहळा 


रत्नागिरी तालुक्यातील सडये-पिरंदवणे-वाडाजूनचे ग्रामदैवत श्री सुंकाई देवस्थानचा मंदिर कलशारोहण सोहळा थाटात पार पडला. यानिमित्ताने काढण्यात आलेली कलश मिरवणूक तिन्ही वाड्यांच्या ग्रामीण संस्कृतीचे दर्शन घडविणारी ठरली. लहानापासून आबालवृध्दांपर्यंत मोठ्या उत्साहाने या सोहळ्यात सहभागी झाले होते.





सडये-पिरंदवणे-वाडाजून गावांचे ग्रामदैवत म्हणून ख्याती असलेल्या श्री सुंकाई मंदिराची देखणी वास्तू ग्रामस्थ, भाविक, दानशूरांच्या देणगीतून उभारण्यात आली आहे. या मंदिराचा शनिवार दि.18 रोजी कलशारोहण सोहळा पार पडला. तत्पुर्वी मंदिराच्या कलशाची भव्त मिरवणूक सडये गावातून काढण्यात आली. 




तिन्ही वाड्यांची ढोलपथक, लेझीमपथक, यासंह सडयेतील तरुण, तरुणींनी तिन्ही वाड्यांच्या ग्रामीण संस्कृतीचे दर्शन घडविले. यात लहान मुलांनी गणपतीचे कुटुंब ही संकल्पना साकारली होती. तर जयश्री कुर्टे यांनी झाशीची राणी साकारुन इतिहास जागा केला. अंजली धुमक, सुशिल धुमक, स्वरित धुमक यांच्या छत्रपती शिवराय-जिजाऊ दर्शनाने सार्या शोभायात्रेत विरश्री संचारली होती. अमोल पालये यांनी आणलेल्या संकासुराने अवघ्या बालगोपाळांची घाबरगुंडी उडाली. योगेश धुमक यांचा उंदिरमामाचा नाच सर्वांच्या औत्सूक्याचा विषय ठरला. 





त्यानंतर सर्व संत मंडळींची वारकरी आणि विठ्ठलाच्या साथीने कलशयात्रेत दिंडी निघाली. अनंत धुमक यांनी या दिंडीचे सारथ्य केले. महात्मा फुले, सावित्रीबाई फुले, भारतरत्न डॉ.बाबासाहेब आंबेडकर, माता रमाई यांचेही या कलशयात्रेत आगमन झाले. 




कलशयात्रेच्या अखेरच्या टप्प्यात सुरज माने यांची ताटको राक्षसीन, साहिल-सार्थक कुर्थे यांचे राक्षस यांनी कलशयात्रेत अक्षरश: सार्यांची भंबेरी उडवली. त्यापुढे कलश यात्रेत  स्वरित धुमक आणि अमन धुमक यांच्या धनुर्धारी राम-लक्ष्मणाचे आगमन झाले. त्यांनी कलशयात्रेत उन्मत्त झालेल्या ताटको राक्षसीनीचा बाणाने वध केला. दर्शन धुमक यांच्या भुताकोलाहीनेही सर्वांचे लक्ष वेधून घेतले.










त्यानंतर पुजा माने यांच्या महाकालीने कलशयात्रेत तांडव केले. निखिल पालये यांचा हनुमानही भाव खाऊन गेला. अखेरीस तेजस पालये यांनी लंकापती रावण नाचवला. अनिकेत कुर्टे, अनुज कुर्टे, सोहम कुर्टे, संजय लोखंडे यांनी जागोजागी पुष्पहंड्या बांधल्या होत्या, त्यावरुन पुष्पवृष्टी करण्यात आली. देवस्थानचे अध्यक्ष बंधू कदम यांच्या नेतृत्वाखाली काढण्यात आलेल्या या शोभायात्रेने सार्यांच्या डोळ्यांचे पारणे फेडले.










Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

संकासूर (sankasur)

Image
संकासूर समस्त कोकणवासिय आणि चाकरमानी यांच्या जगण्याचे टॉनिक म्हणजे शिमगोत्सव! बारावाड्यांच्या गावदेवाला फुल लागलं, रुपं चढलं की कोकणात पालख्यांचे ढोल वाजू लागतात. गावभोवनीच्या देवांबरोबर गावभोवनीचे खेळे सजतात आणि घरोघरी फिरू लागतात. असा हा कोकणातला शिमगोत्सव अनेकप्रकारे वैशिष्ठपूर्ण आहे. त्यातील एक वैशिष्ठ म्हणजे, हिंदू धर्मात भक्ताने देवालयात जावे, आणि देवाचे दर्शन घ्यावे, असा नियम आहे. कोकणातला शिमगोत्सव मात्र हा नियम दूर ठेवतो. येथे चक्क ग्रामदेव भक्ताघरी उंबरठा ओलांडून घरात येतात. येतात ते येतात, ढोल-ताशांचा शाही गोतावळा घेऊन येतात. दुसरं वैशिष्ठ म्हणजे, पालखीतले देव पौराणिक नाहीत. ब्रम्हा, विष्णू, महेश, राम-लक्ष्मण, कृष्ण असे प्रस्थापित देव नाहीत. पालखीतून गावभेटीला निघणारे देव हे पुराणाबाहेरचे आहेत. त्यांच्याकाही अवतार लिलाही माहित नाहीत, तरीही गेली हजारो वर्षे त्यांनी कोणतंही स्वत:च मार्केटिंग नसताना कोकणवासियांच्या मनावर गारूड केलं आहे. तिसरं विशेष म्हणजे, कोकणातल्या पालख्या पाहिल्या तर त्यात कमीत कमी तीन, जास्तीत जास्त पाच-सहा देव असतात. यातही सर्वाधिक असतात त्या स्त्री देवता.
Read more

एक तप.. विद्यार्थी गुणगौरवाचे!

Image
हा.. हा.. म्हणता सडयेतील विद्यार्थी गुणगौरवाला एक तप उलटलं. खर्‍या अर्थाने आज गुणगौरव ‘नांदता’ झाला आहे. या कार्यक्रमामुळे सडयेची शैक्षणिक ‘क्वालिटी’ प्रथमच सर्वांसमोर आली. याआधी हे असं होत नव्हतं. ते घडलं. यातून विद्यार्थ्यांना जी अफाट प्रेरणा मिळाली, तीला तोड नाही. बारा वर्षापुर्वी गावात एकही ‘सायन्स’चा विद्यार्थी नव्हता. आज तो आहे. बारा वर्षापुर्वी ‘इव्हेंट मॅनेजमेंट’ म्हणजे काय ते गावाला ठावूक नव्हतं. आज या कार्यक्रमामुळे ‘इव्हेंट मॅनेजमेंट’ करणार्‍या पोरांची फळी तयार होत आहे.  या कार्यक्रमाचे विशेष हे की, कमालीचे चोख नियोजन. त्यात कधीच ढिसाळपणा दिसला नाही. या कार्यक्रमात मुळातच सुरूवात करताना कार्यक्रमाची ध्येयं, धोरणं ठरवून घेतलेली होती, आणि त्यानुसार वाटचाल घडत राहिली. हा सारा प्रवास रम्य असला तरी याची सुरूवात खडतर होती. या प्रवासाची वाटचाल या गुणगौरवाचा शुभंकर म्हणून तप पुर्तीनिर्मित्त.. सन 2009.. कॉलेजला असल्यामुळे डोक्यात अगदी तेव्हापासूनच नवं काही करण्याच्या कल्पना सुचत होत्या. त्याचदरम्यान शिवलकरवाडीतील प्रतिष्ठित नागरिक श्री. हरिश्चंद्र शिवलकर हे अचानक भेटले. आदल्याच वर्षी
Read more

कोनाड्यातील हरवलेल्या वस्तू

Image
तु म्हाला दगडाच्या घडीव आणि ताशीव ‘डोणी’ माहित आहेत..?  नाही ना.. मग, ‘घिरट’...? बरं, ‘इरलं.. लामणदिवा.. तवी.. आयनापेटी.. कोनाडा.. माहित्येय?  नाही ना माहित... अर्थात जे माहितच नाही ते पाहण्याची गोष्ट दुरच..  नव्या पिढीला कोड्यात टाकणारी ही नावं आहेत आपल्याच कोकणातील जुन्या गृह संस्कृतीतील हरवलेल्या वस्तूंची. खरचं या वस्तू हरवल्या आहेत..  त्यातील काही आता शोधूनही सापडणे कठीण, आणि समजा सापडल्याच तर त्या आता केवळ एखाद्या वस्तू संग्रहालयातच ठेवाव्या लागतील. कोकणातील प्रत्येक घरात दैनंदिन वापराच्या अशा अनेक वस्तू होत्या की, ज्या कालौघात काळाच्या उदरात गडप झाल्या. कोकणात रस्ते आले. वीज आली, आणि हातात स्मार्टफोनही आला. त्यामुळे बैलगाडी गेली. उजेड पाडणारा कंदील गेला. पोरांच्या हातातला ‘विटीदांडू’ जावून ‘टॅब, स्मार्टफोन आला.. कालाय तस्मै नम:.. दुसरं काय?१२ बलुतेदार आणि १८ अलुतेदार यांनी मिळून गावगाडा चालायचा, त्यामुळे आजच्यासारखे यंत्रयुग नसूनही स्वातंत्र्यपूर्व काळात खेडी समृध्द होती. सुतार नांगर बनवायचा. लोहार हत्यारं घडवायचा. कुंभार मडकी बनवायचा. मग कुंभाराकडचे मडके शेतकर्‍याने घ्यायच
Read more